donderdag 28 april 2011

Nog één nachtje slapen...

En dan zit ik in het Concertgebouw. Niet tussen de 'living death' die normaal gesproken op de stoeltjes zitten weg te dommelen, maar tussen anderen die net als ik voor singer-songwriter Patrick Watson zijn gekomen. Het wordt een uniek concert denk ik, omdat Watson wordt begeleid door het Concertgebouworkest.

Hier een klein voorproefje van Watson live, ergens op straat in Frankrijk. Tsja, het ene moment sta je op straat te spelen en het andere moment sta je op het podium van één van de bekendste concertzalen ter wereld.

woensdag 27 april 2011

Kleine analyse van een Beatlesclipje


Live-opname van 'She Loves You' van The Beatles.

Het gillende publiek blijf ik fascinerend vinden. Zelfs een Bobby valt uit zijn rol door met zijn hoofd mee te bewegen op de muziek. Een vrouw zet haar tanden in een stuk stof. Verder veel betraande ogen en een uitzinnig publiek. Uit de beelden spreekt totale verrukking, aanbidding die volgens mij zelden daarna nog is geëvenaard. Maar let ook op de enkeling die de muziek blijkbaar niet te harden vindt. Want als je goed kijkt zie je twee mensen met hun vingers in hun oren zitten. Eentje kan het zelfs niet aanzien en heeft haar hoofd afkeurend afgewend.

De clip is uit 1963, ik was nog niet eens geboren.








dinsdag 19 april 2011

Mooi weer broodje


Ik ben een liefhebber van het Venetiaanse Tramezzini broodje. Ik weet wel waarom: je proeft eigenlijk alleen het beleg want het sneetje witbrood smaakt nergens naar. Dus beleg het broodje met verse tonijn, gerookte zalm, stukjes kipfilet of de lekkerste prosciutto. Smeer er een beetje mayo, pesto of iets anders over en beleg het tot slot met 'gezonde' tomaat, een eitje, ruccola of een paar schijfjes komkommer. Glaasje prosecco of witte wijn erbij en het succes is verzekerd.

Voor de Tramezzini-doe-het-zelfers:



En als je geen zin hebt om in de keuken te staan dan kun je ze 'klant en klaar' halen bij 'Il Tramezzino' in de Haarlemmerstraat 79A, of Utrechtsestraat 24 (binnenkort open).


zaterdag 16 april 2011

Het dagelijks leven dagelijks vastgelegd

Nieuw project van Jonathan Harris: 'The Storytelling of Life'. Vanaf zijn dertigste maakte Harris iedere dag een foto die hij na verloop van tijd aan elkaar monteerde tot een filmpje. Het resultaat is bijzonder: privébeelden die elkaar snel opvolgen waardoor je een korte indruk krijgt van een leven. Niet zo exibisionistisch en opdringerig als in een reality-soap, maar subtieler en bescheidener. Harris was ook één van de mensen achter het indrukwekkende 'We Feel Fine' project.




"No matter what you do in your life, what you create, what career you have, whether you have a family or kids, or make a lot of money… your greatest creation is always going to be your life’s story. Because it’s like this container that holds all of those other things. That was something I was really interested in with this project, thinking about life itself as a creation, as a story that you’re writing.”  Jonathan Harris

dinsdag 12 april 2011

Ontwerp eens een mooie auto! De doctrine van de stroomlijn.


Vrolijke foto van de vorig jaar overleden schrijver Rudy Kousbroek zittend in een old-timer samen met zijn dochtertje. Het is een oude foto, genomen in de zestiger of zeventiger jaren, lang geleden maar wel in een tijd dat een old-timer al een old-timer was.

Kousbroek had een interessante theorie over auto's: namelijk dat het met de schoonheid van de auto was afgelopen op het moment dat de vorm ervan werd gestroomlijnd. En daar had hij wel een punt vind ik, want daarvoor waren auto's een soort huisjes op wielen, met een plat dak, een houten interieur, koplampen die op lantaarns leken, ramen die je openklapte en een trede waar je op kon staan voor je de auto binnenging.
Nu is dat anders, zien auto's er bijna allemaal hetzelfde uit en wordt de vorm bepaald door de minste luchtweerstand om een zo hoog mogelijke snelheid te bereiken, terwijl we die zelden of nooit halen.

Het wachten is nu op een industrieel ontwerper die het vormgevingsroer van de auto eens drastisch omgooit, de stroomlijndoctrine doorbreekt en een auto maakt die we ademloos blijven nastaren, niet omdat die zo hard kan, maar enkel omdat hij mooi is.

zondag 10 april 2011

Slinkachu: Concrete Ocean

Nieuwe 'Little People' serie van Slinkachu. Eerder maakte hij al 'Little People in the City': miniatuurpoppetjes her en der neergezet op straat, wat vaak grappige beelden opleverde. Deze nieuwe serie met de titel 'Concrete Ocean' borduurt voort op hetzelfde thema, hoewel Slinkachu wel steeds meer om zijn poppetjes begint heen te bouwen, een melig huisje van sigarettenpeuken bijvoorbeeld, waardoor de foto's soms flauw worden.

Want mijn voorkeur gaat uit naar de plaatjes van de 'little people' zonder dat daar teveel omheen geknutseld is: 'all alone' staand aan de rand van een plas water bijvoorbeeld, of een man in het park, eenzaam zittend aan een tafeltje. Want dan is de foto niet alleen grappig, maar ook nog 's een beetje melancholisch. Dus keep it simpel, dat werkt het best.

Website Slinkachu
Little People in the City op Weblogamorf










Slinkachu aan het werk:

zaterdag 9 april 2011

Vlieg met me mee

Van San Francisco naar Parijs in 2 minuten.

vrijdag 8 april 2011

Roger Cremers: Auschwitz Tourist

Fotoserie van Roger Cremers: Auschwitz Tourist. De serie werd in 2009 bekroond met een World Press Photo onderscheiding.
Tsja wat doet een toerist als die ergens naar toe gaat: die maakt foto's, ook in Auschwitz. En als zo'n toeritst op zijn beurt wordt gefotografeerd door Cremers dan levert dat soms pijnlijke plaatjes op.

Website Roger Cremers







dinsdag 5 april 2011

Me, Myself and I


Foto's van de Chinese kunstenaar Chi Peng, momenteel te zien in het Groninger Museum. De titel van de tentoonstelling - Me, myself and I - is veelzeggend want het is de kunstenaar zelf die we bloot en talloze malen vermenigvuldigd op de foto's zien. Soms rennend door een stad waar het tempo van de vooruitgang voor een gewoon mens bijna niet meer bij te benen is. Of fladderend als een libelle door de lucht. Grappige, niet al te zware photoshopkunst.




Website Groninger Museum
Website Chi Peng

maandag 4 april 2011

De schaduwen van Masashi Kawamura

Prachtig clipje van de Japanse band Sour gemaakt door Masashi Kawamura. Ongelooflijk wat die allemaal voor schaduwsilhouetten op de muur weet te toveren. En ik ben al blij als het me lukt om een 'sort of' konijn na te doen op de muur van de kinderkamer...

vrijdag 1 april 2011

Regen, steden en minimal music

Ik hou van regen, steden en minimal music. Dus dit is het ideale clipje: de opening uit Glassworks van Philip Glass met uitzicht op een regenachtig Los Angeles.