maandag 31 maart 2014

Brothers


Fotografe Elin Høyland maakte een serie over twee bejaarde broers uit Noorwegen. Ze zijn nooit getrouwd geweest en brengen hun leven samen met elkaar door. Ze doen boodschappen, slapen op één kamer en trekken er altijd met zijn tweetjes op uit. Dit soort series is natuurlijk al vaker gemaakt en altijd valt op dat de tijd op de foto's lijkt stil te staan. Alsof je binnenkijkt in een afgesloten wereldje waar alle spulletjes al tientallen jaren worden gebruikt en waar de techniek nauwelijks is doorgedrongen.

Ik vind dit een mooie serie, maar wel een met een flauw randje. Want door de broers te laten poseren met een verrekijker, en dan weer met dezelfde mutsjes op en in dezelfde houdingen krijgt de serie iets flauws. Waarom heeft ze ze niet vastgelegd tijdens hun dagelijkse doen en laten in plaats van ze zo melig te laten poseren? 

Anyway, ondanks dat zitten er mooie plaatjes tussen. Die waarop ze samen in de slaapkamer zitten bijvoorbeeld. Of de foto waarop ze tussen een grote stapel houtblokken staan.

Het tragische aan deze samenlevingsvorm is dat één van de twee vroeg of laat overlijdt. En dat de ander alleen verder moet. Hartverscheurend, sterven doe je helaas niet tegelijkertijd. En dat is ook op deze foto's te zien. Want plotseling zit alleen de langste van de twee nog in de slaapkamer. En staat hij alleen met zijn winkelwagentje bij de supermarkt. Tot ook hij zijn laatste adem uitblaast en een lege slaapkamer achterlaat.







vrijdag 28 maart 2014

De werkplek van Hunter S. Thompson


Een werkplek in de buitenlucht, met uitzicht op zee. Mooi, maar het lijkt me voor een schrijver ook onhandig. Want waaien de blaadjes niet weg als er een beetje wind staat? Centraal op de foto staat een typemachine. Thompson bleef er lang gebruik van maken, tot hij uiteindelijk overschakelde op de computer. Hij haatte dat apparaat. Zo erg zelfs dat hij een keer zijn geweer er op leegschoot. Rechts van de typemachine staat een mok. Thompson kennende zou je er eerder een leeg whiskeyglas verwachten. Links, op de rand van het kleine tafeltje staat een reiswekkertje. Het model herinner ik me nog van vroeger. Je kon zo'n klokje inklappen tot een klein stevig doosje.
En wat is toch dat voorwerp dat tegen de typemachine leunt? Een pijp?

zondag 16 maart 2014

Binnenkijken bij Facebook,
Google en Twitter

Het hoofdkwartier van Facebook:


Het hoofdkwartier bestaat uit 9 gebouwen, waar zo'n typisch Amerikaanse weg doorheen loopt. Dat de straat doet denken aan de mainstreet in Disneyland is niet toevallig: ze zijn van dezelfde ontwerper. Dat leuke kleine huisje op het gras, zou dat de kinderopvang zijn?



Huh, ben ik in de IKEA-koopjeshoek terechtgekomen? Nee hoor, want dit is een Facebook vergaderhoekje dat 'creatief denken' moet bevorderen.



Ouwe seventies meuk (van Marktplaats?) in een hoekje waar werknemers zich kunnen afzonderen.



Semi spontaan moodboard waarop de kreet 'Hack' overheerst. Hack staat niet voor het hacken van computersystemen en websites, maar voor 'anders denken' of afgezaagd gezegd: het 'out of the box denken'.

Welkom bij Google:


Google wil graag dat de werknemers op het hoofdkwartier blijven lunchen, buiten de deur eten kost alleen maar tijd. Dus is eten en drinken gratis...



En Google wil natuurlijk dat alle werknemers gezond en fit blijven.



Sta je je binnen uit te sloven op de loopband zie je buiten alleen maar sculpturen van cholestorol verhogende cupcakes staan! Toevallig? Nee hoor want de cupcakes en gebakjes verwijzen naar de namen van de verschillende Android besturingssystemen (Jelly Bean, Cupcake, Honeycomb, Donut, Froyo).

Welkom bij Twitter:


Wat is het hier een takkenzooi!
Klopt want de entree moet bezoekers en personeel het gevoel geven dat ze in een vogelhuisje zijn terechtgekomen. 



Receptie: meer hout en kale takken. En voor wie de link naar Twitter nog niet duidelijk genoeg is, heeft de hippe binnenhuisarchitect(e) een vogelhuisje op de balie geplaatst.



Sjiek vergaderhoekje, dat wat de opstelling van het tafeltje en de banken betreft, doet denken aan zo'n typisch Amerikaans wegrestaurant.



Nee, dit is niet een winderig dakterras in Amsterdam-Zuidoost, maar de uitgestorven loungehoek van Twitter in San Francisco.


De werkplekken bij Twitter vallen een beetje tegen: dit had ook het donkere kantoor van ABN-Amro kunnen zijn...

vrijdag 14 maart 2014

Er is geen bal op de tv dus lees ik poëzie


Wim Brands gaat op bezoek bij Henny Vrienten en praat met hem over zijn nieuwste poëziebloemlezing. Het gesprek vindt plaats in een ruimte die tot de nok toe gevuld is met poëzie.
Mooi, om Henny Vrienten te horen praten over 'de sensatie van het uitgestelde begrip'. Een ervaring die iedere poëzielezer bekend zal voorkomen.

zondag 9 maart 2014

Slotzinnen: Haruki Murakami


De rust daalde neer in zijn hart, en hij sloot zijn ogen en sliep in. Het laatste glimpje licht van zijn bewustzijn werd allengs kleiner, zoals de lichten van de laatste intercitytrein, die geleidelijk aan vaart maakt en zich verder van het station verwijdert tot hij verdwijnt in de duisternis van de nacht. Toen was er alleen nog het ruisen van de wind tussen witte berkenstammen.

Slotzin uit De kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren.

vrijdag 7 maart 2014

De boekenkast van columnist, journalist en schrijver Jan Blokker


Opnieuw een boekenkast uit het hiernamaals. Dit keer de kast van journalist, columnist en schrijver Jan Blokker die op 6 juli 2010 overleed. Jan Blokker stond bekend om zijn scherpe en geestige columns die vanaf 1968 verschenen in de Volkskrant. In Blokkers tijd was de krant nog een meneer, en Blokker wás die meneer, want zei je de Volkskrant dan dacht je al snel aan Jan Blokker, zo sterk was de columnist verbonden met zijn krant. Groot was dan ook de verbazing en verontwaardiging toen hij na een conflict overstapte naar de NRC. [lees meer]

Maarten 't Hart bespreekt ‘Het uitstapje naar Echo Spring’ van Olivia Laing


Het wordt langzaam lente dus heeft Maarten 't Hart zich voor zijn boekbespreking naar zijn serre verplaatst. Dit keer heeft hij het over 'Het uitstapje naar Echo Spring', een boek over schrijvers en drank. 't Hart zelf zit het liefst aan de thee.

• Meer boekbesprekingen staan op het YouTube kanaal van boekhandel De Kler

zaterdag 1 maart 2014

De tuin van Mr et Mme Adrien (1910)


Een tuin uit 1910, gevonden op internet. Het enige wat over de foto's bekend is is dat het de tuin van 'Mr en Mme Adrien' is. Waar zouden de foto's zijn genomen? In Parijs? Of in een andere Franse stad? Of is het echtpaar misschien Engels? Die laatste mogelijkheid is onwaarschijnlijk, aangezien 'Mme' alleen in het Frans als afkorting wordt gebruikt.
De foto is vermoedelijk aan het einde van de winter gemaakt. De bomen zijn kaal, de lucht grijs. Blaadjes zijn niet meer te zien: als het herfst was geweest had de grond er vol mee gelegen.
Mr Adrien zit op een metalen terrasstoel en leest een boek. Bolhoed op, netjes in pak.
Op de andere foto zien we Mme Adrien. Zij kijkt in tegenstelling tot haar man recht in de lens. Haar haak- of breiwerk (of is het een krant?) rust op haar schoot.
Zou het echtpaar maar één terrasstoel hebben? Of hebben ze de tweede voor de foto netjes buiten beeld gezet? Samen op de foto ging niet, een derde persoon die de foto had kunnen nemen ontbrak en 'de zelfontspanner' was nog niet uitgevonden.