zaterdag 28 februari 2015

Tekeningen van de toekomst


Ik hou erg van toekomsttekeningen. Ik noem het maar toekomsttekeningen want ik weet niet of er een apart woord voor bestaat. Ik bedoel er tekeningen mee van toekomstige bruggen, wijken, straten en parken. De bedoeling van zo'n 'visualisatie' is om ons te laten zien hoe een plek er in de toekomst uit gaat zien. Dat beeld is vaak idyllisch en clean. Er staan keurig geklede mensen op, wandelend op weg naar huis of hun werk. Er spelen kinderen en de omgeving is schoon en mooi. De zon schijnt en de lucht is blauw. Het is een wishfull thinking toekomstbeeld.

De werkelijkheid, wanneer de straat, de brug of het park eenmaal is aangelegd, is natuurlijk altijd anders. Er rijden fietsers over de stoep, honden schijten op het gras, auto's staan dubbel geparkeerd en overal ligt afval. En hooguit een paar weken of dagen per jaar is de lucht strakblauw en schijnt de zon. Maar dat maakt niet uit, we weten vantevoren dat het een ideaalbeeld is waaraan de werkelijkheid nooit kan voldoen.

Zo'n tekening is natuurlijk bedoeld om iets te verkopen. Maar het zegt tegelijkertijd iets over hoe we de wereld het liefst willen zien. Perfect, clean, zonder vuil, zwervers en met een eeuwig zonnetje aan de hemel. Een straat zonder graffiti, vol nette mensen en kinderen die nooit ruzie maken. Geen geparkeerde auto's voor de deur van minnaars die stiekem even langskomen. Geen gillende sirenes. Geen verwaarloosde voortuintjes maar een straat vol mensen (altijd zonder jas!) die elkaar groeten. Een leven zoals in de Truman Show.

(klik op de afbeeldingen voor een vergroting)










Trailer van de Truman Show: