dinsdag 27 november 2007

Gedachtensprong van 'Het Molletje' naar Jeroen Henneman


Vanochtend samen met Ingmar - het jongste redactielid van Weblogamorf - naar een aflevering van ‘Het Molletje’ gekeken. Een Tsjechisch tekenfilmfiguurtje dat ik nog ken van pakweg 25 jaar geleden. (Geweldig dat een kindertekenfilmfiguurtje zo tijdloos kan zijn - Kabouter Plop en andere ‘marketing-concepten’ van Studio 100: Eat your heart out!) In de aflevering zien we Het Molletje samen met twee vriendjes, een egeltje en een haas, blij wezen in hun ‘natuurlijke habitat’: het bos. Tot op een dag aan al dat geluk meedogenloos een eind wordt gemaakt door een zooitje bulldozers (Bob de Bouwer riep Ingmar enthousiast!), die al de bomen uit de grond trekken. 

Het gedachtensprongetje
Waar eerst nog een mooi bos stond verrijst in sneltreintempo een complete stad vol hoge flatgebouwen. En daar, tussen die hoogbouw, vond het gedachtensprongetje plaats. Want tussen die flats waait een papiertje door de lucht (zie plaatje boven dit artikel). Een scene die me deed denken aan een tekeningenserie van Jeroen Henneman, bijeengebracht in een boekje met de titel ‘Obscure’. 

‘Obscure’ van Jeroen Henneman
In één van die tekeningen zien we hetzelfde beeld: een velletje papier ‘zweeft’ door de lucht. In de achtergrond zien we flatgebouwen met rechthoekige raampjes getekend in een mooi, strak perspectief. Het velletje papier neemt sierlijke vormen aan omdat het wordt meegevoerd de wind. Een contrast met de rechte vormen van de achterliggende flats.


Tekening van Jeroen Henneman uit Obscure


En precies hetzelfde zien we in die korte scene uit Het Molletje. De scene uit de kindertekenfilm duurt hooguit 3 seconden. Maar het is genoeg voor een gedachtensprongetje.

PS voor wie wil weten hoe het met Het Molletje afloopt: alles komt goed (zoals je kunt zien in de scene op YouTube). Het Molletje ontsnapt samen met zijn twee vriendjes uit de hoogbouwhel. Op de rug van drie elegante zwanen vliegen ze weg uit de stad. Wij, de kijkers, vermoeden dat ze op weg gaan naar een ander bos, waar ze hopelijk voor altijd met rust worden gelaten...

dinsdag 20 november 2007

Onopgemerkt gebleven: De geestbewaarder van Ton van der Lee


Het ligt al maanden in de winkel, maar in de kranten ben ik er nog geen recensie van tegengekomen. Het laatste boek van Ton van der Lee, ‘De geestbewaarder’ (zijn eerste roman) is onopgemerkt gebleven. En dat is jammer want de in het boek beschreven tragedie is van een Roosenboomsiaanse (ja toe maar) kwaliteit. 
Het zijn twee verhaallijnen die zich in verschillende tijden afspelen: het verhaal van Caspar een jonge zeeman op een achttiende-eeuws slavenschip, en het verhaal van de Surinaamse Amsterdammer Stanley die op zoek gaat naar zijn Afrikaanse (slaven)-roots. De twee verhalen kronkelen om elkaar heen om op het eind ingenieus bij elkaar te komen. Een geweldig boek van misschien wel één van de beste schrijvers van Nederland (ja, zo kan ‘ie wel hoor). 
Lees het en zegt het voort, want ‘De geestbewaarder’ mag niet onopgemerkt blijven...

Website van Ton van der Lee
Meer info over De geestbewaarder

maandag 19 november 2007

Tijd om te lachen: peper en zout pioniers


Een tijd niets gehoord van Tosca Niterink, de vrouwelijke helft van het duo Theo en Thea. Al surfend terecht gekomen bij ‘peper en zout pioniers’, een video-reisbrief die wordt gemaakt door Anita Janssen en.... Tosca Niterink (Thea). 
Ze reisden dwars door Azië en hun verslag is hilarisch. Tosca Niterink geeft bij de beelden commentaar met een stem die nog het meest doet denken aan een Nederlands sprekende Marianne Faithfull. Verder veel ongewassen haar en oncharmante afritsbroeken (dè look voor de Nederander op reis), maar gelukkig geen ‘wereldverbeteraar-gewouwel’ over andere culturen waar je ‘zoveel van kunt leren’. Integendeel, andere culturen: da’s lachen!

zondag 18 november 2007

Gerbrand van Melle: Almost two decades of pop design for Tivoli


De voltallige redactie van weblogamorf was donderdagavond aanwezig bij de maandelijkse pop-quiz in het Utrechtse Tivoli. Wij dachten altijd dat we verstand van popmuziek hadden, maar niets bleek minder waar. Want weblogamorf eindigde in de einduitslag ergens in de middenmoot. Een kleurloze klassering...

Kleurloos is ook het werk van grafisch vormgever Gerbrand van Melle (wat een leuk bruggetje hè). Van Melle maakt al bijna twintig jaar affiches voor Tivoli, een boek met een overzicht van zijn werk werd dezelfde avond gepresenteerd. En eigenlijk waren we daarvoor gekomen. Zoals gezegd, zijn werk is kleurloos, en dat is als compliment bedoeld, Van Melle ontwerpt nl. veel in zwart-wit. Bladerend door het boek blijkt hoe krachtig ‘kleurloos’ design kan zijn. Wij weten er alles van, weblogamorf is immers ook geheel in zwart-wit opgemaakt, het ligt dus niet aan uw scherm, wij vinden het mooi... 

Website van grafisch vormgever Gerbrand van Melle

maandag 5 november 2007

Avondrit door Beijing


Avondrit door Beijing. O.a. langs ‘Het plein van de Hemelse Vrede’.  De muziek is van REM: Airportman.