vrijdag 29 februari 2008

Multiplicity: Frank van der Salm


Als ik tijd heb ga ik er naar toe: de tentoonstelling Multiplicity met foto’s van Frank der Salm in het Fries Museum te Leeuwarden. Vooral zijn foto’s van gigantische torenflats en ‘stadslandschappen’ vind ik mooi. Wanneer ik zo’n foto zie vraag ik me af of ze zijn gemanipuleerd want het lijken wel maquettes. De exterieurs van de overweldigende flats zijn te groot, alsof wat je ziet niet waar is. Mensen ontbreken op de foto’s, delen van het beeld zijn onscherp waardoor er diepte ontstaat en het maquettegevoel wordt versterkt. Het zijn mysterieuze foto’s. Ze blijven boeien. Ik kan er lang naar kijken.
Multiplicity: van 20 januari 2008 t/m 13 april 2008 in het Fries Museum.






maandag 25 februari 2008

Cuba na Castro


Een paar jaar geleden drie weken rondgereisd op Cuba. Als je nog sympathie voelt voor het communisme of een socialistische heilstaat ga dan snel naar Cuba, want daar verdwijnt die sympathie als sneeuw voor de zon. Armoe troef. Lege winkels met lege schappen. Voor de toerist in de resorts is alles te koop: eet en drink zoveel je wilt! Maar één stap buiten het met machinegeweren beveiligde toeristencomplex en er is niks. Geen eten, geen pen, potlood of papier, geen toiletpapier en geen zeep. Hopelijk komt aan die situatie snel een eind nu Fidel Castro geen president meer is. 

Alleen voor fotografen is Cuba een paradijs: je ziet er mooie Amerikaanse oldtimers, verpauperde gebouwen en het straatbeeld wordt niet ontsierd door reclame. Het mooist is dat vastgelegd door de Nederlandse fotografe Desiree Dolron. Ze fotografeerde de Malecón: een weg langs de baai van Havana waar jaren geleden Cubanen op gammele vlotjes vertrokken naar Amerika. Aan de Malecón is geen MacDonalds te vinden, geen SONY, geen bank, luchtvaartmaatschappij of autohandelaar. Geen felgekleurde reclame die je toeschittert, geen billboards en geen neon. Alles wat je ziet is bruin, verweerd, alsof alles roest. Alles heeft twee kanten, want ooit zal dat veranderd zijn.


Desiree Dolron: Habana Libre (2002-2003)

zondag 24 februari 2008

Lucht boven Parijs


Google Earth kijkt naar beneden, wij kijken zo nu en dan naar boven. Foto van de lucht boven Parijs op zondag 17 februari 2008. 

Lucht boven Parijs (foto genomen op Place d’Italy):


donderdag 21 februari 2008

Onherstelbare schade


Bericht uit de krant van vorige week: violist verplettert Stradivarius. Bij het van de trap aflopen kwam de 26-jarige violist David Garrett ten val, bovenop zijn peperdure Stradivarius. De Stradivarius werd geplet en het is nog maar de vraag of de viool uit 1710 gerestaureerd kan worden. 
De nachtmerrie van iedereen met een peperduur bezit: onherstelbare schade door een sullig ongeluk. Een ongecontroleerde beweging met de elleboog en daar gaat de antieke Chinese vaas uit de Mingdynastie. Jeroen Henneman heeft dat ooit eens vastgelegd in een kunstwerk. Te zien is een kantelend tafeltje met daarop een vaas die op de grond gaat vallen. Dat de vaas te pletter valt weet je wanneer naar het beeld kijkt. Het is een verstilt moment. Die honderdste van een seconde dat je beseft dat er geen redden meer aan is en dat iets waardevols onherstelbaar wordt beschadigd. Het heeft ook wel iets weg van een scene uit een stripverhaal of een slapstick.

maandag 11 februari 2008

Stadswandelingen 1: Het modderpad van de Plantage Kerklaan


Vandaag een vijf minuten durende wandeling over het modderpad van de Plantage Kerklaan. Het pad ligt naast het parkeerterrein van Artis tegenover de pakhuizen van het Entrepotdok, midden in Amsterdam. Wanneer je over het pad loopt lijkt het of je even de stad uit bent. Het is een pad dat je altijd achteloos passeert en waar je eigenlijk nooit overheen loopt.

dinsdag 5 februari 2008

Ik spaar voor een eiland


Net mijn spaarcentjes opgemaakt aan een nieuwe fiets, en nu alweer voor iets nieuws aan het sparen. Je raadt het nooit: ik spaar voor een eiland. Het eilandje ligt voor de kust van het Golfstaatje Dubai en maakt deel uit van de pas aangelegde eilandengroep 'The World'. De eilandjes zien er vanuit de lucht uit als de 7 continenten. Ik had m'n oog laten vallen op het eilandje 'Sjanghai', maar jammer genoeg was dat net verkocht aan een mega-rijke Chinese zakenman. Nou ja, maakt niet uit want alle eilandjes lijken op elkaar. Bovendien heb ik het geld toch niet niet bij elkaar: een eilandje kost nl. zo'n 28 miljoen euro. Rod Stewart (I am seeeeelingg!!!) heeft er al één, Michael - formule 1 - Schumacher schijnt op zijn eiland de hele dag rondjes te rijden. Ik zou graag een eilandje willen tegenover dat van Angelina Jolie (die zit er ook). Kan ik haar 's ochtends - wanneer ze de was ophangt - samen met Brad Pritt uitnodigen om 's avonds - op ons eiland - een barbecuevorkje mee te prikken. 'Vanavond bij ons, Jo?'
Nog even sparen...

• Bestel ook een eiland op de website van 'The World'

zondag 3 februari 2008

Requiem voor mijn ouwe fiets


Koor:
Hij bracht me naar school.                       
Hij bracht me naar mijn werk.                 
Hij bracht me naar huis.                
                                                                                               
Bartiton:
Je bracht me overal heen.                   
Je bleef altijd op me wachten,                 
want je bracht me terug.          
Door regen of door sneeuw.
Hoe laat het ook werd.           
Mopperen deed je niet. 
Hooguit trapte je een beetje door.

Koor:
Hij bracht me naar school.
Hij bracht me naar mijn werk. 
Hij bracht me naar huis. 

Sopraan:
De stad hebben we samen doorkruist,
we zijn op plekken geweest waar we nooit meer willen komen.
We hebben veel tegenwind gehad.
Maar we gingen door, door, dooooor!    (hoge C)

Koor:
Hij bracht me naar school.
Hij bracht me naar mijn werk. 
Hij bracht me naar huis. 

Bariton:
Soms zat er een vriendinnetje achterop,
dan genoot je met mij mee.
Één van die vriendinnetjes werd later mijn vrouw.
Jij was erbij, die eerste rit.
Op je dunne stalen schouders
droeg je ons naar huis.

Allen:
Dag fiets.
Je was mijn trouwste vriend. (3x)

(Paukenslag)