vrijdag 22 juli 2016

De omgekeerde keuken


Een huis van iemand anders. Het duurt een tijdje voordat ik er gewend ben. Ik loop voorzichtig rond, bijna bang om dingen aan te raken. Want dit huis is niet van mij, ik ben hier tijdelijk. Ik weet nooit vantevoren hoe lang het duurt voor ik me op deze nieuwe plek 'senang' voel. Ik loop behoedzaam rond: alles moet bij het verlaten van het huis precies zo staan zoals ik binnenkwam. Mijn verblijf mag geen sporen achterlaten: ik ben overdreven streng voor mezelf.

Het duurt een paar dagen voor ik mijn weg in een ander huis gevonden heb: de weg in de slaapkamer, de woonkamer en de badkamer. De weg in de keuken duurt het langst. Want in deze vreemde keuken liggen in het laadje links verschillende snijplankjes, terwijl in het laadje links bij mij thuis het bestek ligt, dat hier in het laadje rechts is opgeborgen. In het kastje direct boven de kraan staan bij mij de borden, maar hier staan ze net een kastje verder naar links, waar ik thuis de glazen heb staan, die hier weer in een rechterkastje zijn opgeborgen.

Het rondlopen in een vreemde keuken wordt een duizelingwekkende zoektocht. Alsof de wereld is omgedraaid en alles op z'n kop is gezet. Alles staat er net even anders dan je verwacht. Je trekt een deurtje open en opeens staat er iets anders. En dat is vooral lastig wanneer er een pannetje op hoog vuur staat en je snel iets nodig hebt.

En toch hou ik daar van. Van die verwarring en dat continu misgrijpen. Het is raar, je wordt er bijna gek van. Maar meestal moet ik er om lachen.