zaterdag 31 augustus 2013

Jo Hedwig Teeuwisse


Jo Hedwig is fulltime jaren dertig. Ze leidt een leven alsof ze in het interbellum leeft. Haar kleding, haar meubels, de complete inrichting van haar huis, alles komt uit die tijd. Een pak melk uit de supermarkt giet ze thuis over in een glazen fles om zoveel mogelijk het gevoel van toen te krijgen.

Zo'n leven is een statement. Een stil protest tegen de huidige tijd. Want toen waren mensen beleefd, droegen andere kleding, waren meubels nog geen design, en werd er 's avonds nog een spelletje gespeeld. Techniek was nog niet zo prominent aanwezig in het dagelijks leven als nu. Een tv zul je bij Jo Hedwig dus niet aantreffen. Wel een computer, maar die is ergens weggemoffeld en wordt uitsluitend gebruikt* om te speuren naar autentieke kleding en andere interbellum spulletjes.

Ik bewonder zo'n levensproject. Ik vind het dapper om zo door het leven te gaan. Want vergis je niet, Jo Hedwig ziet er niet alleen binnenshuis zo uit, maar ook buiten op straat en in de tram. En wat sommige onderdelen betreft vind ik het ook wel aantrekkelijk. Zo'n leven heeft iets knus, iets veiligs. Het is een poging om je te ontrekken aan de lawaaiige hectiek en snelheid van tegenwoordig. Eigenlijk wel bizar, want juist in de jaren dertig ontstond het idee voor de grootste misdaad ever, dus zo vreedzaam was die tijd niet.

Jo Hedwig is niet de enige. Andere jaren dertig liefhebbers hebben zich verenigd in Club Interbellum. Ze spreken regelmatig af, geven soms een feestje, of maken een uitstapje.

* En voor social media, dat dan weer wel ;), want Jo Hedwig Teeuwisse heeft een Facebookpagina en ze zit op twitter.




Club Interbellum:


donderdag 29 augustus 2013

Was!


Ik word altijd een beetje gelukkig van was aan een waslijn. Aan de kleding kun je zien wie er woont. Een gezin? Dan hangen er vrolijke kinderkleertjes tussen. Bejaarden? Dan vallen de grote witte onderbroeken het meest op. Het spotten van een waslijn scheelt mij weer een pilletje prozac. Want het gevoel dat ik erbij krijg is moeilijk te omschrijven, maar heeft te maken met de volgende woorden: schoon, mooi weer, fris en geur.
Kom mensen, zet die lawaaimakende wasdroger - het irritantst is de piep wanneer de was droog is - buiten bij het vuilnis. Scheelt flink wat euro's in de energierekening. Hang je was op. Buiten! Daar wordt iedereen blij van.

woensdag 28 augustus 2013

Sworn Virgins of Albania


Fotoserie van Albanese vrouwen die door het leven gaan als man. De vrouwen doen dit om te ontsnappen aan de strenge leefregels die vooral in de bergen nog gangbaar zijn: vrouwen zijn ondergeschikt aan de man en worden gezien als hun bezit.
Op sommige foto's zijn nog vrouwelijke trekken te zien. Bij andere niet. Die vrouwen lijken helemaal te zijn opgegaan in hun mannelijke identiteit.

• Bekijk de complete serie, gemaakt door Jill Peters




woensdag 21 augustus 2013

De tuin van Atte Jongstra


Het huisje in Frankrijk heeft 'ie verkocht. Dus eigenlijk is het de ex-tuin van Atte Jongstra. Een Fries in Frankrijk, hoe zou zijn Frans klinken? Er staan twee parasols. Bij de linker staat een tafel, bij de rechter alleen een stoel. Zou Atte daar soms zitten schrijven? Een beetje afgezonderd van de rest? Aan weerszijden van het smalle trapje groeien Hortensia's. Hortensia's Annabelle zo te zien.

maandag 12 augustus 2013

De tuin van Duitse soldaten tijdens WO I


Het is een klein tuintje waar maar één plant in staat. Maar blijkbaar wel belangrijk genoeg om er een hekje omheen te zetten. Naast het tuintje staat een ijzeren tuinstoel. Zou daar zo nu en dan iemand in gaan zitten? Om te ontsnappen aan het deprimerende loopgravengevoel?

donderdag 1 augustus 2013

Zandkasteel Vinexwijk aan zee


Deze zomer met Ingmar en Lynn weer heel wat zandkastelen gebouwd. Het bouwen zelf is leuk, maar het moment waarop de zee oprukt en de golven tegen het kasteel beuken waardoor het langzaam in elkaar zakt tot het uiteindelijk in zee verdwijnt is natuurlijk het leukst. Ineenstorting en ondergang is blijkbaar mooier dan creatie.

Designer Chad Wright kent dezelfde fascinatie. Maar een kasteel vond hij blijkbaar oubollig, want Chad heeft een malletje gemaakt waaruit zo'n typisch Amerikaans buitenwijkhuisje tevoorschijn komt. In een handomdraai maak je er complete wijken mee. Zo'n suburb gaat uiteindelijk ten onder, daar gaat het ook Chad uiteindelijk om, dat blijft nog steeds het mooist.

• Website Chad Wright