Tijdens de campagne voor de Tweede Kamerverkiezingen hoorde ik Wouter Bos een paar keer ageren tegen de zogenaamde pyjamadag in verzorgingstehuizen. Voor degenen die het niet weten: de pyjamadag houdt in dat bejaarden wegens tijdgebrek van het personeel een paar dagen per jaar niet worden aangekleed zodat zij noodgedwongen de dag in pyjama moeten doorbrengen. Een schande in onze verzorginsstaat, vindt Wouter Bos. Natuurlijk is het niet leuk als je - tegen je zin - de hele dag in pyjama achter je looprek moet blijven rondlopen (of moet rondrijden op je rollator), daar ben ik het volledig mee eens. Maar zelf zou ik er niet zo veel problemen mee hebben.
Ik neem nl. al jaren zo nu en dan een pyjamadag. Heerlijk! Ik beschouw het overdag aanhouden van de pyjama als een vorm van protest. (Lezers die zijn opgegroeid in de jaren zestig fronsen nu hun wenkbrauwen.) Op die dag heb ik nl. even geen zin in de dagelijkse werkdrukte vol stress en zeurende collega’s. Of het slechte weer doet mij ’s ochtends besluiten om maar eens een dagje - in pyjama - binnen te blijven. Ik nestel me dan op de bank met een stapeltje boeken en kranten. De telefoon gaat eruit, want we hebben geen zin in contact met de ‘buitenwereld’. Maar van lezen word je moe dus duik ik zo nu en dan terug in bed om even een dutje te doen. En welk kledingsstuk past het best bij zo’n dag waarbij slapen wordt afgewisseld door eten en lezen? Niet die stugge harde spijkerbroek natuurlijk, nee de pyjama! Het ideale ‘vrijetijdspak’ om thuis in rond te lopen. Heerlijk die warme zachte stof. En wat een vrolijke en chique dessins hebben die pyjama’s, veel mooier dan die ordinaire slechtzittende flubberreet joggingpakken waar sommigen thuis in rondsjokken.
Het is niet voor het eerst dat de pyjama het moet ontgelden. In de jaren zestig werd de pyjama volgens mij voor het eerst bestempeld met een negatief imago. De pyjama werd toen oubollig gevonden door de naar de macht grijpende generatie die liever bloot het bed indook. Ik ben benieuwd of ze dat nog steeds doen, bloot het bed induiken. Ze hebben nu immers de leeftijd bereikt dat sommigen na een nachtelijk plasje nog lang blijven nadruppelen. Niet zo fris om dan textielloos terug in bed te kruipen.
De jongste generaties trekken zich gelukkig niets aan van het negatieve zestiger jaren imago van de pyjama, of ze hebben er geen weet van. Het bewijs daarvoor is te vinden in de H&M; de kledingwinkel waar vooral jongeren vrolijk rondshoppen (leve het consumeren!) Complete rekken zijn volgehangen met pyjama’s. Het zijn geen Victor en Rolfjes maar ze zien er wel modieus en hip uit. Afgelopen week heb ik er nog twee aangeschaft, en ze zitten heerlijk, ik kan ze iedereen aanbevelen.
Het echte Walhalla van de pyjamaliefhebber is... China! In verschillende steden kun je daar mensen gekleed in pyjama op straat zien rondlopen of fietsen. Uit een onderzoek dat is gehouden in Shanghai blijkt dat 16 procent van de ondervraagden regelmatig in een pyjama in het openbaar verschijnt of familieleden heeft die zich daar ‘schuldig’ (niet mijn woordkeuze) aan maken. Een kwart van de geënquêteerden zegt zelf regelmatig in nachtkleding de straat op te gaan.
(bron NRC).
Het gaat mij te ver om de straat op te gaan in pyjama, ik beschouw de pyjama immers als de ideale binnenoutfit. Maar goed, iedereen moet doen waar die zin in heeft, dus waarom niet in pyjama naar buiten? Even snel voor een boodschapje, maar dan weer gauw naar binnen. Terug in bed en de telefoon eruit!
Heerlijk zo’n pyjamadag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten