Wat is dit? Is dit kunst?, een performance? of een nieuwe 'ontregelende' trend? Het doet er niet zoveel toe, ik vind het wel grappig die lichamen die zich op straat in de meest onmogelijke bochten wringen. Alleen bij dat stapeltje lichamen in een hoek van een straat krijg ik een associatie met een hoopje genocide, maar dat is denk ik niet de bedoeling van de fotograaf geweest.
Het is natuurlijk wel eens vaker gedaan, denk maar aan die Mini vol met mensen, of een telefooncel die uitpuilt en waar hier en daar in de benauwde vleesmassa een (lachend!) gezicht is te zien. Een spelletje waar ik als claustrofoob voor geen goud aan mee zou doen. Ik krijg al geen adem als ik er naar kijk. Maar zo te zien kun je dit ook alleen doen. Zullen we vanmiddag even achter een reclamezuiltje gaan hangen?
• Bodies in Urban Spaces
Spelletje uit de jaren '50: Phone Booth Packing
Geen opmerkingen:
Een reactie posten