zondag 18 mei 2014

De tuin van Volkert van der G.


(klik op de afbeelding voor een vergroting)

Napoleon, Stalin en Saddam Hoessein tuinierden. De laatste keizer van China eindigde als tuinman, hij was tevreden. Het Chinese keizerrijk interesseerde hem niet meer, tenminste dat is de indruk die je krijgt wanneer je de film The Last Emporer van regisseur Bernardo Bertolucci ziet. Volgens mij probeert iedere tuinfanaat zijn eigen paradijs te creëren: je plant uitsluitend wat je mooi vindt. Je hoopt dat het blijft leven en gaat groeien en dat er een ideale plek ontstaat waar je van geniet en in kan leven. Zonder onkruid of andere begroeiing die je niet bevalt. Een ideale wereld dus.
Zouden bekende dictators daarom zo dol zijn geweest op het wroeten in de aarde? Jij bepaalt immers hoe dat kleine wereldje eruit komt te zien, je snoeit weg wat je niet bevalt en trekt het onkruid genadeloos uit de grond: de tuinman is in charge, heeft controle en heeft macht.
Bovenstaande tuin is van Volkert van der Graaf, de moordenaar van Pim Fortuyn. Volkert is weer thuis na een tijd in de gevangenis te hebben gezeten. Wat zou hij denken als hij naar zijn tuin kijkt? Dat het gras nodig gemaaid moet worden? Dat hij hier en daar een struik moet snoeien? Zou Volkert groene vingers hebben? Niet onwaarschijnlijk want Volkert van der Graaf heeft immers op de land- en tuinbouwschool gezeten. Zijn tuin ziet er op de foto nogal verwilderd uit. Er is veel te doen voor een controlfreak, want dat is hij vermoed ik. Op die paar vierkante meter een paradijs creëren. Het onkruid uit de grond trekken. Planten wat je mooi vindt. Een schutting eromheen zetten en je verder niet bemoeien met de wereld daarbuiten. Ach, was toch eerder gaan tuinieren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten