De Één:
Harry is tachtig geworden, wist je dat?
De Ander:
Wat vertel je me nou! Harry tachtig?
Ik dacht dat hij doodging?
De Één:
Harry dood! Nee jôh! Ha! Harry is nog springlevend!
Harry wordt misschien wel negentig of honderd...
De Ander:
Hij is wel snel oud geworden, een paar jaar geleden was hij nog zo jongensachtig.
De Één:
Harry is nog steeds jongensachtig. Is ‘ie altijd geweest.
Die andere twee, díe zijn dood.
Harry is als enige van de drie overgebleven.
Harry is nu de grote Één, zullen we maar zeggen...
De Ander:
O zijn díe dood? Niet te geloven.
Eigenlijk heb ik die andere twee altijd veel leuker gevonden. Harry bleef altijd zo serieus.
Voelde zich altijd het beste jongetje van de klas.
(korte stilte)
Ik heb vorige week nog om één uur ’s nachts voor de deur van de boekwinkel gelegen, om de nieuwe Harry te kopen.
Druk dat het er was, jong, oud, zwart, wit, iedereen wil de nieuwe Harry.
De Één:
O, daar weet ik niks van, van een nieuwe Harry!
De Ander:
Maar hoe weet je dan dat hij zo oud is geworden?
De Één:
Dat staat toch in alle kranten!
De kranten staan vol met Harry!
De Ander:
Da’s waar, je kunt geen krant openslaan of het gaat over Harry.
Die nieuwe Harry is wel weer een dikke Harry geworden.
Smullen geblazen, 600 pagina’s.
De Één:
Echt waar?
Maar dat is bijna even dik als zijn meesterwerk,
dat was ook zo dik.
De Ander:
Nou ik ben benieuwd hoe het afloopt.
Je moet echt een tovenaarsleerling zijn om de eindjes van alle raadsels overtuigend aan elkaar te knopen...
De Één:
O, jôh, laat dat maar aan Harry over. De afloop zit bij Harry in zijn hoofd, alles, maar dan ook alles heeft Harry al uitgedacht. Nee maak je daar maar geen zorgen over.
De Ander:
En de grote vraag is natuurlijk of Voldemort wordt verslagen.
De Één:
Voldewie! Over wie heb je het?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten