Grappig om te zien hoe Mick Jagger aan het eind van ieder couplet een soort Lodewijk de 14e dansgebaar maakt wat perfect bij het nummer past. Want dat is de sfeer die van het nummer uitgaat: sluit je ogen en je ziet zo'n tuttig Versaille-dansje voor je, uitgevoerd door keurig aangeklede en bepruikte dames en heren die statig en hyper gecontroleerd rond elkaar heen staan te draaien.
Brian Jones zit een beetje afgezonderd van de rest, alsof 'ie al half uit de groep was gezet, wat later ook gebeurde. Het gedwongen vertrek werd zijn dood, want kort daarna vond men zijn levenloze lichaam drijvend in het water van zijn zwembad. Een tragisch en mysterieus eind (was het moord of zelfmoord?), van een, wat sommigen beweren, muzikaal genie. Iemand die graag de leider van de Stones had willen zijn maar die het moest afleggen tegen de natuurlijke personality van Mick Jagger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten