Dit gelukkige gezin gaat de komende zomervakantie maar eens kamperen. Vooral vader werd de laatste jaren een beetje treurig van de vakantiehuisjes waar we in gezeten hebben. Met name de inrichting met kolossale nep-eikenhouten meubels afkomstig uit de eerste de beste Franse of Spaanse Leen Bakker zorgde altijd voor een interieurmokerslag waar ik twee dagen van moest bijkomen. Daarna ging het wel en was ik - na één en ander ‘gerestyled’ te hebben - gewend geraakt aan de omgeving. Maar toch... het blijft een huisje. En ik wil naar buiten, ik wil het gras onder mijn blote voeten voelen, ik wil geen muren om me heen...
En daarom huren we dit jaar een tent. Geen gesleep met tentstokken of een pijnlijke rug van het in de keiharde grond rammen van honderden haringen. Want alles staat al klaar, ingericht en wel.
En wat is dat smaakvol! Hier wil zelfs de grootste tentenhater een nacht in doorbrengen. Het leeglopende luchtbed is passé, gestuntel met één of twee gaspitjes ook, want anno nu beschikt een beetje tent over een tweepersoonsbed met matrassen en een leuk keukentje. En die genante gang over de camping met een pleerol onder je arm hoeft gelukkig ook niet meer, want sommigen hebben zelfs een eigen toilet!
Aah, vader kan niet wachten en ziet zich samen met moeder al zitten voor zijn riante onderkomen. ‘s Avonds met een ijskoud glaasje wit, of een flesje Prosecco. De kids in dromenland. Out of Africa, want met een beetje fantasie lijken we Meryl Streep en Robert Redford wel! Nog even wat kletsen en dan naar bed, niet kruipend op handen en voeten, maar rechtop zonder te bukken. Nou ja, misschien niet helemaal rechtop maar een beetje onvast op de benen, maar dat ligt niet aan de tent, ‘you can blame that on the bubbles’...
Ik had het eigenlijk afgezworen maar zó wil ik ook wel kamperen!
BeantwoordenVerwijderen