Wim Brands blogt al heel lang niet meer. Ik was altijd een trouwe bezoeker van zijn blog, las zijn korte stukjes over literatuur, poëzie en beeldende kunst. Maar van de één op de andere dag kwamen er geen nieuwe posts meer bij. Het leek wel of de deuren van één van je favoriete winkeltjes plotseling gesloten bleven. Geen mededeling op een vel papier voor het raam, of andere aankondiging van het vertrek. Alsof de eigenaar zonder opgaaf van redenen met de noorderzon is vertrokken.
En toch loop ik zo nu en dan nog langs, en kijk ik door het raam van de blog naar binnen. Ik lees dan één van mijn favoriete posts: een - volgens mij door Brands zelf vertaald - gedicht van Robert Lax, De Hond, voor deze keer ‘gepikt’ van Brands’ blog.
Ben je een bezoeker, vroeg de hond.
Ja, antwoordde ik.
Slechts een bezoeker, vroeg de hond.
Ja, antwoordde ik.
Neem me dan mee, zei de hond.
• Brands blogt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten