Ik fluit veel, op de fiets, op mijn werk, thuis. Fluiten is iets bijzonders, de meest ingewikkelde en gecompliceerde melodieën kun je nafluiten zonder dat het al teveel moeite kost. Waar de zangstem bij de eerste de beste hoge noot moet afhaken, fluit het fluitje vrolijk verder. En wat ook bijzonder aan fluiten is: bijna iedereen kan het.
Omdat ik zo'n veelfluiter ben, én ik veel naar popmuziek luister, let ik in het bijzonder op het fluitje in popmuziek. Sommige singer-songwriters maken er veel gebruik van. Henny Vrienten is bijvoorbeeld zo iemand. Henny fluit heel wat af in zijn liedjes, maar daarover in een later blogje meer.
Want voorrang krijgt het mooiste fluitje in de populaire muziek, namelijk dat uit Kill Bill vol. 1. Ik heb het dan over het melodietje dat wordt gefloten door actrice Daryl Hannah (die moordlustige eenogige blonde verpleegster - liefhebbers van de Tarantino geweldsorgie weten dan meteen over wie ik het heb). Ze is koel, 'kill' en eng, en fluit een mooie melodie die door haar rol als moordenares iets lugubers krijgt.
Het origineel: Twisted Nerve - Bernard Herrmann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten