Dig
Amy Bennett schildert van die typisch Amerikaanse buitenwijken die vol staan met eensgezinswoninkjes. Het lijkt een idyllische omgeving waar de inwoners een rustig burgerlijk leventje lijden maar dat is schijn. Want als je de schilderijen bekijkt gaat er een bepaalde dreiging van de afbeeldingen uit. Alsof achter de muren zich de vreselijkste dingen afspelen. Drama's die onzichtbaar blijven voor de buitenwereld.
Op zich is dat idee natuurlijk niet nieuw. Maar ik vind het wel mooi weergegeven. Misschien komt dat ook door de werkwijze van Bennett. Eerst bouwt ze maquettes die ze vervolgens naschildert, wat een bizar beeld oplevert met een aparte kunstmatige lichtval. En daardoor is niet alleen het onderwerp dat ze schildert mysterieus maar blijft ook het werk 'an sich' vragen oproepen en fascineren.
(Klik op de afbeeldingen voor een vergroting)
Every Second Counts
Losing It
Sleeping Separately
We Can Never Go Home Again
Coincidence
Geen opmerkingen:
Een reactie posten