Als er iemand vaak de weg kwijt raakt ben ik het wel. Wanneer ik via een 'onbekende' route ergens naar toe moet, raak ik al snel gedesoriënteerd en ben ik in een mum van tijd verdwaald. Met de auto - ik ga nog steeds TomTom-loos door het leven - is dat een hel van draaien en keren. Maar ook op de fiets in Amsterdam, mijn geboortestad, fiets ik vaak de verkeerde kant op. Zelfs met een stratenboekje bij de hand blijft een tocht van A naar B voor mij spoorzoeken.
Julia Turner heeft daar een interessante theorie over. Zij beweert namelijk dat 'handmade maps' de beste plattegrondjes zijn om de weg te vinden. Met 'handmade maps' bedoelt ze van die goedbedoelde krabbelkaartjes die je mee krijgt van iemand die de weg wèl weet.
Het zou best kunnen wat Turner beweert omdat alles wat niet relevant is voor de route op zo'n krabbelkaartje is weggelaten. Maar helemaal overtuigd ben ik niet, vooral niet wanneer ik onderstaand kaartje bekijk. Anyway, het blijft een interessante theorie.
Voorbeeld van een handmade map en het bijgeleverde commentaar:
Consider this map of Fort Wayne, Ind., submitted by reader Hollie Briggs. It was drawn hastily by her father-in-law—in pink crayon—to show the way from his home (the circle at the top of the map) back to the interstate. The map worked so well when it was made six years ago that Briggs has kept it and used it ever since. Like Calder's map, it eliminates unnecessary information: There are a number of side streets between Union Chapel Road and Dupont, for example, but Briggs' father-in-law left them off because they're irrelevant to the route.
• Lees het artikel over handmade maps op www.slate.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten