The Best Human Beatbox Ever

Ik ben geen echte hiphopkenner, maar deze jongen schijnt in z'n eentje de hele hiphopgeschiedenis te imiteren. Echt ongelooflijk wat hij allemaal met zijn stem kan. Luister en lach:

What you see is NOT what you get...

We hebben het allemaal wel eens meegemaakt: het hotel dat je hebt geboekt blijkt er in werkelijkheid heel anders uit te zien dan op de foto in de reisgids. Oeps. Da's ff slikken, daar sta je dan met je koffers en een weg terug is er niet. De site Oyster.com verzamelt foto's van hotels die de boel wel erg rooskleurig voorstellen. Vooral zwembaden blijken in werkelijkheid veel kleiner te zijn dan op de foto. Anyway, 't is een beetje lachen om andermans vakantieleed, maar wel hilarisch.

Jongens de surfplank kan mee!

Nou ja, er zijn wel golven

Lekker vers, gezond exotisch eten

Heeft u ook patat?

Da's lachen in de gym

Tot je de deur open doet

Welcome in Paradise

Welcome in Hell

Ah, dat wordt lekker baantjes trekken

Darf ich jetzt im Schimmbad bitte?

's Ochtends een lekker bakkie op je balkon, omringd door een geur van bloemen...

Niet springen...

Het Capitool op loopafstand

In real-life toch iets verder lopen

Idyllisch

Dit lijkt meer op de luchtplaats van de Bijlmerbajes...

  • Bekijk hier de complete serie

Slotzinnen: Ted Hughes

Slotzin van het gedicht Fulbright Studenten van Ted Hughes. Het gedicht staat in de bundel Birthday Letters, gedichten die Hughes schreef n.a.v. de zelfmoord van zijn vrouw Sylvia Plath.

Een miniatuurgedicht in een gedicht:

Op mijn vijfentwintigste stond ik opnieuw versteld
Van mijn onwetendheid over de eenvoudigste dingen.

The Loneliness of a Blogger

Portretten van bloggers, gemaakt door de Amerikaanse fotografe Gabriela Herma. Bloggen doe je eenzaam en alleen in het donker. Met enkel het licht van het beeldscherm op je gezicht, tenminste zo lijkt het als je de foto's bekijkt.

• Bekijk hier de complete serie

The Perfect Place: bloggen op de rand van een openstaande koelkastdeur

De toppers

Iemand met hoogtevrees als ik kan niet normaal naar dit filmpje kijken, want als ik de beelden bekijk voel ik mijn maag naar mijn voeten zakken.

In het filmpje zien we een clubje stoere mannen quasi onstspannen op de top van het hoogste gebouw van de wereld zitten: het Burj Khalifa in Dubai. De megatoren is kortgeleden afgebouwd en net open voor publiek.

De man die de camera toespreekt houdt zich een beetje nerveus vast aan een stang. Vinden wij helemaal niet raar hoor, want als je je evenwicht verliest val je maar liefst 828 m naar beneden. Dus speciaal voor alle hoogtevreestypes onder ons het volgende filmpje. Look and feel:


At the Top of the Burj Khalifa in Dubai (2717 ft.) - Mission
Geüpload door PayeTaChatte. - Basketbal, honkbal, worstelen en meer sport video's.

New York Sleeps

Flat Iron Building, 2001

Wij van Weblogamorf zijn dol op verlaten straten. Vooral straten waar het overdag barst van het verkeer. Lege momenten op dat soort plekken zijn uniek en komen bijna alleen 's ochtends voor wanneer de meeste wekkers nog niet zijn afgegaan en het leven nog op gang moet komen.

Fotograaf Christopher Thomas maakte een serie foto's van bekende plekken in NY waar geen mens op voorkomt. Bijzonder om die plekken zo leeg te zien, juist daar.

• Meer over New York Sleeps van Christopher Thomas

Solomon R. Guggenheim Museum, 2008

Fifth Avenue, 2001

Grand Central Terminal, II, 2001

Katz´s Deli, 2001

Duett

Vreemd dat je sommige vrienden of kennissen die bij je in de buurt wonen nooit op straat tegenkomt. Blijkbaar ga je niet naar dezelfde supermarkt, of hou je er een ander levensritme op na.

Kunstenaar Francis Alÿs deed in 1999 samen met een vriend een performance. Ze maakten een wandeling door Venetië die ze begonnen vanaf twee verschillende kanten van de stad. Tijdens de wandeling droegen ze ieder een deel van een tuba mee. Na twee dagen kwamen ze elkaar tegen. Bij die ontmoeting werden de twee tubadelen herenigd en werd de performance beëindigd met het blazen van 1 noot. Een grappige actie die vanaf de start van de stadswandeling op video werd vastgelegd.

Ik begrijp niet zo goed wat Alÿs met de performance wil zeggen, maar het werk heeft iets poëtisch. En als ik de actie uitleg als experiment, dan vind ik het vooral opzienbarend dat je elkaar na twee dagen zoeken in 'een stad' al weer tegenkomt.

Een overzichtstentoonstelling van het werk van Francis Alÿs is momenteel te zien in het Bonnefantenmuseum in Maastricht.

• Bekijk het filmpje op de website van Francis Alÿs
• Website Bonnefantenmuseum